حتی کلمات هم مو نمیزنن. همون حرف ها همون رفتار همون کارها دقیق بدون حتی ذره ای تفاوت . نه دیگه مشخصه گمونم مشکل منم. وگرنه چرا باید کلمه به کلمه ای که از زبون شکست زندگیت که خیال عشق رو لبش و رفتارش بود واژه به واژه از همونی بشنوی که انگار اونم ادعا میکرد. خدایا یه دقیقه بیا پایین بگو بهم چیکار کنم تو که میتونی قضاوت کنی به خاطر حسم و همه اونچه شنیدم کنار رفتم از سر راه حسس که فکر میکردم تمام زندگیمه حالا دلیل همه ی اون انتظار ها . حالا جواب همه ی اونچه به خاطرش صبر کردم منتظر موندم دم نزدم غروری رو نشدم صبر کردم .صبر کردم. صبر کردم. و همون جملات همون کلمه ها و همون رفتار رو دیدم چشیدم حس کردم . تو بگو چیکار کنم مگه چاره ی دیگه ای جز هر اونچه بهم نشون دادی دارم. فقط اینبار دیگه کسی رو ندارم جز خودت. اگر روزی بهونه ای شر راهم گذاشتی تا تکیه کنم بهم دستی رو رو کردی برام که بدونم جز‌تو هیچکس موندنی نیست. موندگار نیست . همه حرفن. تو هم حتی چیزی جز یک تصور نیستی اما حالا تو تنهام نذار بگذار تو وهم عمیقی که غرق شدم سکوت حضور تو نجاتم بده. این من تنها . فقط میخواد زندگی کنه تا سهمی که تو براش قرار دادی. خدایا. خدایا. خدا. برای همه ی چمدان بسته ها...
چرا باید خوابت را ببینم... آن هم با اینهمه پریشانی.
تهران که دریا نداره...
تو ,رو ,صبر ,ای ,خدایا ,کلمه ,صبر کردم ,همه ی ,چیکار کنم ,همون رفتار ,کردم صبر
درباره این سایت